
Kościół Adwentystów Dnia Siódmego jest kościołem chrześcijańskim, wywodzącym się z protestantyzmu jako wynik przebudzenia adwentowego z pierwszej połowy XIX wieku na terenie USA.
Jest to kościół ostatków, zapowiedziany przez biblijne proroctwa, powołany przez Boga do przygotowania świata na powrót Jezusa Chrystusa.
W swojej nauce kościół ten kładzie szczególny nacisk na:
- wiarę, która jest Bożym darem dla człowieka;
- Pismo Święte (Biblię) jako jedyny autorytet w sprawach tej wiary;
- naukę o stworzeniu świata według opisu biblijnego (więc odrzuca ewolucjonizm);
- świętowanie soboty (szabatu), jako siódmego dnia tygodnia, zgodnie z przykazaniem Bożym;
- chrzest przez zanurzenie dorosłych, którzy pragną połączyć swe życie z Bogiem, przyjmując Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela i Jego przebaczenie, dostępne dzięki ofierze na Golgocie;
- oczekiwanie powrotu Jezusa jako kulminacyjnego wydarzenia bliskiej już przyszłości, zgodnie z biblijnymi proroctwami.
Ponadto dużą rolę w adwentyzmie odgrywa dbałość o zdrowie, co przejawia się w: prowadzeniu przez Kościół ośrodków zdrowia (szpitale, sanatoria, przychodnie, kliniki); nauczaniu zdrowego stylu życia, a w tym zdrowej wegetariańskiej i wegańskiej kuchni; walce z nałogami itp.
Początki adwentyzmu dnia siódmego
Ruch adwentowy i rok 1844
Baptysta William Miller i inni badacze Biblijnej księgi Daniela niezależnie od siebie zapowiadają powrót Jezusa na 1844 rok.
Powstaje adwentyzm / milleryzm – ponadwyznaniowy ruch chrześcijan oczekujących powrotu Jezusa w 1844 roku.
Po 1844 roku ruch ten się rozpada.
Niektórzy nadal próbują ustalić datę powrotu Jezusa i końca świata.
Inni badają Biblię, aby zrozumieć, co naprawdę miało się stać w 1844 roku.
Kościół Adwentystów Dnia Siódmego w USA
1844 – Młodzi adwentyści, badając Biblię, odkrywają jej zapomniane nauki.
1844 – Ellen White otrzymuje dar proroctwa, przez który prowadzi ich Duch Święty.
1860 – Przyjęcie nazwy Kościół Adwentystów Dnia Siódmego.
1863 – Zarejestrowanie Kościoła w USA.

Kościół Adwentystów Dnia Siódmego w Europie i Polsce
1857-1876 – pierwszy głosiciel adwentyzmu dnia siódmego w Europie – Michał Belina-Czechowski, Polak, były katolicki ksiądz i członek Związku Chłopskiego księdza Ściegiennego.
1888 – pierwszy polski zbór w Żarnówku na Wołyniu.
1926 – powstaje seminarium duchowne w Warszawie (obecnie w Podkowie Leśnej).
1972 – Powstaje Ośrodek Radiowo-Telewizyjny „Głos Nadziei”.
1995 – Ustawa o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w RP gwarantuje adwentystom szabat wolny od nauki i pracy.




